- مشخصات کتاب
- جلد 1
- اشاره
- اذن دخول
- زیارت و امامت
- زیارت در سیره معصومین علیهم السلام
- زیارت عتبات در سیره و سخن امام صادقعلیهالسلام
- زیارت مزار خدایاوران
- زیارت وداع
- آداب زیارت در نخستین رساله عملیه فارسی
- نگاهی به پیاده روی زائران حسینی
- مرجعیت شیعه و مقاومت در برابر اشغالگران
- حرم نجف اشرف و خاکسپاری امیر مؤمنان علیه السلام
- پژوهشی درباره محل دفن امام حسینعلیهالسلام و دیگر شهدای کربلا
- مسجد عمران بن شاهین
- ستارگان حرم علوی
- گزارشی از سفر ابنِ جبیر به عراق
- کتابشناسی زیارت
- جلد 2
- جلد 3
- اشاره
- مقدّمه
- آداب الحرمین
- هدف زیارت
- زیارتهای مخصوصه امام حسین
- زیارت در سیره علمای معاصر
- عوامل رویکرد مسلمانان به زیارت
- شکل گیری و اداره تولیت جدید حرم حسینی
- بررسی شخصیت مختار ثقفی
- کوفه و کوفیان
- تل زینبیه و حضرت زینب سلام الله علیها
- ستارگان حرم کاظمین
- مدرسه آیتاللهالعظمی بروجردی در نجف
- اهلبیت آفتاب
- کارنامه سفر به نجف
- آسیبشناسی زیارت عتبات عالیات
- کامل الزیارات
- اخبار زیارت
- جلد 4
- اشاره
- اسرار و معارف
- توسّل
- مبانی عقلانی شفاعت از دیدگاه شهید مطهری
- اصحاب اسرار
- سلوک عالمان در مسجد سهله
- آسیبشناسی زیارت
- سیره زیارتی علمای شیعه
- عزاداری و گریه از دیدگاه شیعه و اهل سنت
- گفت و گو با نویسنده سخت کوش استاد سید سلمان هادی آل طعمه
- آیت الله سید علی قاضی طباطبائی
- فقیه سامرا
- سال شمار توسعه حرم حسینی
- توصیف عمومی حرم امام حسین
- مسجد الرأس
- مقام امام صادق (ع) در شهر حلّه
- مزارات فرزانگان شیعه در بغداد
- مدرسه قوام در نجف
- شهادتگاه علی اکبر و علی اصغرعلیهم السلام
- سفر به عتبات
- حاشیه و متن حائر حسینی
- جلوه ای از شوق و ارادات هندوها به امام حسین (ع)
- از مکه تا کربلا
فصلنامه فرهنگ زیارت
مشخصات کتاب
نام کتاب: فصلنامه فرهنگ زیارت
نویسنده: مرکز تحقیقات حج
موضوع: نشریات
زبان: فارسی
تعداد جلد: 4
ناشر: نشر مشعر
مکان چاپ: تهران
سال چاپ: پاییز 1388
نوبت چاپ: 1
ص: 1
جلد 1
اشاره
جواد محدثی
موضوع «زیارت»، به عنوان یکی از آیین های مذهبی که سابقه ای دیرین دارد و مورد سفارش فراوان اولیای دین است.
همراه خود یک سلسله اصطلاحات، آداب، سنن، اعلام و اشخاص، حوادث، ابزار و وسایل، معارف و مناسک خاص دارد که دانستن آن ها برای «زائر»، مفید است.
گاهی برخی اصطلاحات و واژه ها، با آن که بسیار رایج و مشهورند، اما سابقه ای ناشناخته دارند یا مردم از معنی و ریشه آنها اطلاع چندانی ندارند. ریشه یابی این گونه الفاظ و اصطلاحات، می تواند جالب باشد.
اذن دخول
اذن دخول به معنای اجازه ورود طلبیدن است.
ورود به مکان های خاصّ، آداب و رسومی دارد و داخل شدن به حرم های مطهّر و مکان های مقدّس دینی نیز از این قاعده مستثنا نیست. آگاهی و رعایت این مقرّرات و آداب، نشانه معرفت و ادب کسی است که وارد جایی می شود و از آن جا بازدید به عمل می آورد و گویای ادب و احترامی است که برای صاحب یک خانه یا مسئول یک معبد و بارگاه یا شخصی که در یک مرقد و حرم آرمیده است، قائل هستیم.
قرآن کریم به عنوان یک توصیه اخلاقی می فرماید:
ای کسانی که ایمان آورده اید! وارد خانه هایی غیر از خانه های خودتان نشوید؛ مگر آن که پیشتر خبردهید و اعلام کنید (و سر زده وارد نشوید) و به اهل آن خانه سلام دهید .... اگر در آن خانه ها کسی را نیافتید، وارد نشوید؛ مگر آن که به شما «اذن» داده شود و اگر گفته شد «برگردید»، برگردید .... (1)
این آیه که مسئله خبر دادن و اذن و استیناس را هنگام ورود به خانه دیگران مطرح می کند، به نوعی در بردارنده اذن دخول برای ورود به منزل دیگران است و به عنوان یک ادب اجتماعی به شمار می رود.
وارد شدن به خانه پیامبرصلی الله و علیه وآله، به خاطر حرمت و جایگاهی که هم خانه و هم صاحب خانه دارد، نیازمند اجازه گرفتن است. این ورود، چه برای حضور در ضیافت و بر سر سفره اطعام آن حضرت باشد و چه برای پرسیدن چیزی یا درخواست حاجتی، لازم است.
باز هم از قرآن بشنویم که از ورود بدون اجازه به خانه پیامبر خداصلی الله و علیه وآله نهی می کند: